Konusu: ”Gotham City’de yaşayan başarısız komedyen Arthur Fleck, babasız büyümüş bir palyaçodur. Arthur’un en yakın arkadaşı olan annesi onu Happy (Mutlu) adıyla çağırır. Ancak bu ismin ona yüklediği misyon, Arthur’un toplumdan dışlanmasına ve zorbalığa uğramasına engel olamayacaktır. Arthur zamanla, dışlanmışlığın vermiş olduğu hayal kırıklığıyla gözü dönmüş bir katil olagelen alter egosu Joker’e dönüşür.”
IMDb: 8.4
Yorumum:
The Dark Knight filminde Heath Ledger başarılı oyunculuğuyla birlikte gönüllerde taht kuran ”Joker” karakteri artık hak ettiği gibi tamamen Joker’e özel filmine kavuştu.
Öncelikle aksiyon beklentisiyle gitmemek gerekiyor dramatize biyografik tarzda bir anti-kahraman filmi izleyeceksiniz ve bunu kanımca Oscar’a aday olacak bir oyunculuk sergileyen Joaquin Phoenix ile birlikte seyredeceksiniz (Ben bu yazıyı yazdığımda Oscar töreni henüz yapılmamıştı. Film 11 dalda Oscar adayı oldu, usta oyuncu Phoenix ise ”En iyi erkek oyuncu” Oscar ödülünü aldı).
O nasıl karaktere bürünmekti öyle, nasıl karakter ile bütünlenişti. O kahkahalarını ve kahkaha atarken ki çaresizliğini iliklerinize kadar hissediyorsunuz. O kahkaha attıkça birisi kalbinizi kazıyor sanki, acıtıyor. Bir süre kulaklarımdan gitmeyeceğine eminim. Tamamen karakter odaklı filmin altından böylesi bir başarı ile kalkmak herkesin yapabileceği bir şey değil. Kesinlikle ayakta alkışlanası bir oyunculuktu.
Oyunculuğun bu denli başarılı olmasının yanı sıra film teknik ve içerik olarak değerlendirildiğinde de tam puanla geçiyor. Öylesine güzel altın oran kullanılmış ki neredeyse her açısı kartpostal gibi. Filmin hemen hemen her sahnesinde durdurup fotoğraf çekseniz albüm olarak kullanabilirsiniz çünkü yönetmen her açıyı fotoğraf çekermiş gibi muazzam şekilde oturtmuş.
Özellikle renklerin kullanımına çok dikkat edilmiş ilk başlarda yoğun olarak kullanılan yeşil tonlar umudu sergilerken devam eden sahnelerde yeşil rengin yerini kırmızıya, siyaha bıraktığını akışına göre dekorlarda ufak değişikliklerle bu işi öylesine yapmadıklarını adetâ kanıtlamışlar.
Senaryo bakımından tabir-i caizse; ”Çocuklara hitap etmedikleri için mutluyum.” çünkü Joker karakteri doğası gereği aslında sistemin çürüklüğü içinden sıyrılmış ve onu da her insanın aslında bastırılmış doğasında yer alan ”Şiddet” eğilimi ile sorunları çözmeye çalışan bir anti-kahraman. Karşı geldiği sistemi komik bulduğu yöntem ”Şiddet” ile dengeleyen marjinal bir karakter. Bu mantığı gereği filmin tamamen sözüm ona ”büyüklere” hitap ediyor olması çok yerinde bir karardı.
İyi seyirler dilerim.
”Bende hayatımı trajedi sanıyordum. Aslında komediden ibaretmiş.” – Joker
